Adalet, idarecilerin süsü ve güzelliğidir

Adalet, idarecilerin süsü ve güzelliğidir

* Geçici lezzetlere, çabuk biten, tükenen dünyalıklara aldanmamalıdır. * Kulluk; her an Allahü teâlâya muhtaç olduğunu bilmek ve Onun Resulüne tam tâbi olmaktır. * Kur'an-ı kerim okunan eve bereket ve iyilik gelir. Melekler toplanıp, şeytanlar oradan kaçar. * Nafile ibadetlerin, farzlar yanındaki kıymeti, okyanus yanında, bir damla su gibi bile değildir. * Mal biriktirme hırsı olan kimseler, her zaman sıkıntı ve üzüntü içinde olurlar. * İhlas, dünya faydalarını düşünmeyip ibadetlerini yalnız Allahü teâlânın rızası için yapmaktır. * Dua, müminin silahıdır ve dinin direğidir. Göklerin ve yerin nurudur. * Allahü teâlâ günahları görür ve örter. İnsanlar ise, görmez ve söyler. * En büyük sermaye, Allahü teâlâya güvenip, insanlardan bir şey beklememektir. * Kim gülerek günah işlerse, ağlayarak Cehenneme gider. * Adalet, halkın dirliği ve düzeni; idarecilerin ise, süsü ve güzelliğidir. * Müminde, ihlas ve pişmanlık bulunursa, Allahü teâlâ onun bütün günahlarını affeder. * Eshab-ı kiram, sadece sohbet ile nihayetsiz kemalata vasıl oldular. * Elem ve üzüntü, ayrılık ve musibet, mademki Allahü teâlânın irade ve takdiri iledir. O halde Ondan gelen her şeye razı olmak lazımdır. * En büyük günahlardan biri de, insanlarla alay etmektir. * Ahireti verip dünyayı almak, yani Haktan halka yüz çevirmek akılsızlıktır. * İnsanlar arasında bulun, fakat kimseye yük olma! * Akıllı kimse, korktuğu başına gelmeden önce, onun çaresine bakar. * Lüzumsuz şeylerin peşinden koşan, lüzumlu şeyleri kaçırır. * Günlerin hayırlısı Cuma, ayların hayırlısı Ramazan, amellerin hayırlısı da vaktinde kılınan namazdır. * Tedbirini aldıktan sonra, Allahü teâlânın takdirine bağlanan, tevekkül sahibidir. * Anaya-babaya itaat etmek, büyük günahlara kefarettir. * Bir kimse, cahil iken varlıklı olduğu halde, âlim olunca muhtaç hâle düşebilir. Eğer rızk akla ve ilme göre verilseydi, hayvanlar cehaletleri sebebiyle helak olurlardı.